ازدواج هندوها در سریلانکا[۱]

مراسم عروسی هندوهای سریلانکا مظهر فرهنگ و ظرافت است. هر مراسمی نشان دهنده اتحاد بزرگ روح، دوستان و خانواده است. عروسی هندوهای سریلانکا شباهت های قابل توجهی با عروسی هندوهای آسیایی دارد و رنگارنگ اما ریشه در سنت های دینی شرایطی خوب برای زندگی جدید زوجین می سازد. چند روز مانده به روز عروسی، آداب و رسوم مربوط به ازدواج آغاز می شود.

در مراسم ذوب طلا، داماد یک سکه طلا به زرگر می دهد که برای ساختن آویز عروس ذوب می شود.  در این مراسم بزرگان هر دو خانواده و داماد شرکت می کنند. عروس اجازه شرکت در این مراسم را ندارد و از این روز عروس و داماد تا روز عروسی اجازه ملاقات با یکدیگر را ندارند.

در روز عروسی، برادر عروس و اقوام به خانه داماد می روند و داماد به همراه اعضای خانواده اش تا محل برگزاری مراسم همراهی می شود. با افند دودی و گلاب پاشی از داماد در ورودی تالار پذیرایی می شود.  والدین عروس، داماد را به محل عروس که به خوبی تزئین شده است، هدایت می کنند. داماد به برادر عروس در ازای همراهی او در مراسم عروسی یک حلقه طلا هدیه می دهد. پس از انجام مراسم خاصی برای داماد مانند ویگنسوارا پوجا، راکشا باندهام، و برخی از پرداخت کنندگان باروری، عروس به همراه خواهر داماد به شکلی زیبا و عروسکی به محل برگزاری می رسد. سمت راست داماد می نشیند. مراسم اصلی عروسی هندوهای سریلانکا با شیوا-پارواتی پوجا شروع می شود و به دنبال آن نواگراها پوجا، که در آن ۹ سیاره پرستش می شوند. این پوجاها در اطراف آگنی مقدس برگزار می شود که شاهد معنوی ازدواج است. پدر عروس دستش را روی دست داماد می گذارد، این یک روش نمادین برای دادن دخترش به داماد است.

در مکان مرکزی، داماد می نشیند و منتظر عروس است، پیش از او گروکال (روحانی هندو)، مجری مراسم است. عروس محجبه پس از انجام برخی تشریفات تطهیر به همسر آینده خود معرفی می شود. روحانی برای اطمینان از امنیت رابطه جدید، چندین مراسم با استفاده از میوه، برگ و آتش انجام می دهد. یکی از ویژگی های ذاتی هر عروسی، هدیه ای است که داماد به عروسش می دهد، که یک ساری و یک گردنبند طلا است که نشان دهنده عشق طولانی مدت است[۲] .

دو نفر هنگام رد و بدل شدن گلدسته های گل، زن و شوهر محسوب می شوند و یکدیگر را به عنوان شریک می پذیرند.

مراسم با گذاشتن دو حلقه ازدواج بر روی انگشتان پای عروس به پایان می رسد. یکی نشان دهنده یک پایه قوی در زندگی است، دیگری نشانه وضعیت مدنی جدید او. در این مراسم نوشیدنی و تنقلات بسیار شیرین توزیع می شود.

پس از برکت گردنبند و لباس عروسی، عروس قبل از بستن به لباس عروس متبرک و زیورآلاتی که داماد هدیه می دهد تغییر می کند. داماد در میان خواندن مانتراها، موسیقی ناتاسوارام و دعای خیر عزیزان، گردنبند عروسی را می بندد. پس از بستن گردن بند عروسی، این زوج با رد و بدل گلدسته ها تعهد کردند که مادام العمر با یکدیگر همکاری کنند. بعد از تعویض گره و گلدسته، عروس موقعیت خود را از سمت راست داماد به سمت چپ او تغییر می دهد. حالا تازه ازدواج کرده ها در جهت عقربه های ساعت دور آتش مقدس راه می روند و دست هایشان را گرفته اند.

یک حلقه نقره و یک حلقه طلا در یک مخزن آب قرار داده می شود. عروس و داماد هر دو دست خود را در دیگ می گذارند و هر کس حلقه طلایی را پیدا کند برنده محسوب می شود. می گویند فردی که در زندگی زناشویی موفق می شود دست روی دست می گذارد.

یک غذای گیاهی که شامل تمام شش طعم است برای مهمانان سرو می شود. به عنوان بخشی از مراسمی به نام بوتاکلام، تازه ازدواج کرده‌ها از یک بشقاب غذا می‌خورند و به یکدیگر غذا می‌دهند.

ازدواج مسیحی ها در سریلانکا[۳]

عروسی های کلیسا در سریلانکا توسط افراد مسیحی برگزار می شود که می خواهند زندگی جدید خود را با برکت خدایان خود آغاز کنند. تقریباً تمام آداب و رسوم در چنین ازدواج هایی در کلیسا انجام می شود و این مراسم با مراسم مقدسی همراه است که توسط کشیش کلیسا برگزار می شود. اگر زن و شوهر به دو دین اعتقاد داشته باشند، عروسی ترکیبی شامل هر دو عروسی کلیسا و مراسم پروا برگزار می شود.

عروس و داماد به طور جداگانه با والدین و خویشاوندان خود وارد کلیسا می شوند. کلیسا را می توان به گونه ای تزئین کرد که با رنگ ها و تم های کل عروسی مطابقت داشته باشد. این زوج در حضور کشیش خود ازدواج می کنند و دو شاهد از هر دو طرف عقد را امضا می کنند و کشیش به عنوان شاهد واسطه عمل می کند. تعویض حلقه های ازدواج نیز در این لحظه انجام می شود. کشیش بخشی از انجیل را تلاوت می کند که  از خداوند و برکات بیشتر برای زوج تازه ازدواج کرده دعا می کند. پس از این مراسم از مهمانان غذا و نوشیدنی پذیرایی می شود.  همچنین زوج ها می توانند بنا به سلیقه شخصی خود مراسم جداگانه ای در تالار پذیرایی عروسی داشته باشند.

ازدواج مسلمانان در سریلانکا[۴]

مراسم حنا

در نتیجه تغییر ترجیحات در مراسم عروسی، شب مراسم حنا به بخش مهمی از مجموعه رویدادهای هفته عروسی تبدیل شده است. امروزه همه دختران مراسم مهندی را در راس فهرست اولویت‌های خود قرار می‌دهند که معمولاً یکی دو روز قبل از روز بزرگ برگزار می‌شود. عروس با تم‌های جذابی مانند رنگ‌های گلدار یا پاستلی یا رنگ‌های عربی یا هندی بسیار شدیدتر، حنا می‌زند که برخی حتی نام یا حرف شریک زندگی خود را در آن پنهان می‌کنند. کمتر خانواده های محافظه کار اجازه می دهند که داماد یک مراسم تماما زنانه داشته باشد و او باید نام خود را روی بازوی عروس بیابد! این مراسم تحت تأثیر سنت‌های اسراف‌آمیز هندی، اغلب تلاشی است برای خاص‌تر کردن مراسم آنها به جای حفظ حد وسطی که از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود.

نکاح

این مراسم به این صورت است که عروس و داماد قراردادی را امضا می کنند که در آن داماد در حضور دو شاهد مرد از عروس خود خواستگاری می کند. زمانی که عروس و داماد هر کدام سه بار "قبول" بگویند، ازدواج رسماً اعلام می‌شود. پس از آن، زوجین با دو شاهد قرارداد را امضا می کنند و تمام تشریفات لازم برای قانونی شدن ازدواج را از نظر شرعی و مدنی انجام می دهند.

 با این حال، در سریلانکا، زوج ها در اکثر مراسم نکاح از هم جدا می شوند. در چنین مواردی یک نماینده مرد به نام ولی - اغلب پدر عروس - از طرف عروس در جریان نکاح عمل می کند. محل برگزاری مراسم نکاح کاملاً در اختیار زوجین است، اما مراسم در مساجد برگزار می شود زیرا سنت (روش پیامبر(ص)) تلقی می شود.

جهزیه و مهریه

جهیزیه (هدایای سنگینی که خانواده عروس به داماد می دهد)  جهیزیه های سنگین رفتاری آسیب زننده است که در لباس هدیه عشق در جامعه نفوذ کرده است. در عین حال خانواده عروس برای فرستادن دختران خود با افتخار و سربلندی بهای سنگینی می پردازند. و مهریه نیز سر جای خود توسط داماد به عروس خانم داده می شود. البته با مقدار کمی که بر اساس دلخواه داماد می شود.

عروسی

برخلاف معمول عروس که در محل عروسی منتظر می ماند تا داماد برسد و  چهره اش را که اغلب با توری حجاب پوشانده شده است باز کند. داماد پس از آن، یک تار از موهای عروس را در دست می گیرد و دعایی را می خواند که دوباره سنت محسوب می شود. این زوج از اولین وعده غذایی خود به عنوان زن و شوهر ، به عنوان یک عمل عاشقانه به یکدیگر غذا می دهند و لذت می برند.

 ولیمه

ولیمه پس از پایان ازدواج برای جشن گرفتن و به اشتراک گذاشتن شادی های زوج  برگزار می شود. این یک عملکرد مجلل و باشکوه است و توسط داماد انجام می شود، اما چند خانواده عروس نیز با کمال میل در هزینه ها مشارکت می کنند. این پذیرایی در مقایسه با سایر تشریفات شامل تشریفات زیادی نیست و معمولاً برای اطلاع دادن ازدواج برگزار می شود.